بالاخره کار خودم را کردم و با وجود مخالفت‌های بسیار زیاد تم وبلاگ را تغییر دادم. تم قبلی وبلاگم شبیه این (اگر دوست دارید ببینید کلیک کنید)بود. راستش احساس می‌کردم مطالب در آن نوع زمینه، وضوح کامل ندارد. و دیگر این که می‌خواستم یک جوری منحصر به فرد باشد و دیگر این که به موضوع وبلاگ «بچه ربطی » داشته باشد.

این بود که این زمینه(تم) را انتخاب کردم. به نظرم طراح آن زحمت بسیاری کشیده. فقط اگر عرض ستون سمت راست کمی بیش‌تر بود، خیلی خوب می‌شد، البته من خودم کمی دستکاری کردم ولی صد در صد دلخواهم نشد.

در همین رابطه به مامان خانم می گویم گمان می‌کنم امروزه هنر را در این دنیا باید جست. و هنرمند خوب کسی است که  به اصول ریاضی، برنامه نویسی، ادبیات و هنرهای سنتی آگاه باشد.

ریاضی و ادبیات باهم. زیرا تمام زندگی ما لبریز از این دو علم است و بدون یکی از این دو زندگی معنا ندارد.

به تابلو‌ها و معماری‌های ماندگار نگاه کنید، سر شار از ادبیات و ریاضات به هم آمیخته است که در همچون پدر و مادری فرزند هنر را زاده‌اند.

به بازی‌های زیبای رایانه‌ای دقت کنید تا هنر قصه‌گو نباشد و تا علم ریاضی نباشد برنامه‌نویسی هنری برای ساخت بازی شکل نخواهد گرفت. و تا این برنامه نویس سمبول‌ها و نشانه‌های هنر سنتی را نشناسد، فدرت هنرش اعجاب انگیز نخواهد بود.

من علم برنامه‌نویسی را سرآمد همه‌ی علم‌های چند سال آینده می بینم. و البته برنامه نویسی هنری را تاج سر برنامه نویسی.

امیدوارم روزی بیاید که هنر هنرمندان ما در این دنیای مجازی هم خودش را جلوه‌‌گر کند.